Wilhelmina Barns-Graham (1912-2004), Σκωτσέζος ζωγράφος, ένας από τους κύριους καλλιτέχνες του «St Ives School», μια σημαντική προσωπικότητα της βρετανικής μοντέρνας τέχνης.Μάθαμε για τη δουλειά της και το ίδρυμά της διατηρεί κουτιά με τα υλικά του στούντιο.
Η Barns-Graham ήξερε από νεαρή ηλικία ότι ήθελε να γίνει καλλιτέχνης.Η επίσημη εκπαίδευσή της ξεκίνησε στη Σχολή Τέχνης του Εδιμβούργου το 1931, αλλά το 1940 εντάχθηκε σε άλλες βρετανικές πρωτοπορίες στην Κορνουάλη λόγω της κατάστασης του πολέμου, της κακής υγείας της και της επιθυμίας της να αποστασιοποιηθεί από τον καλλιτέχνη που δεν υποστήριξε τον πατέρα της.
Στο St Ives βρήκε ανθρώπους με ομοϊδεάτες και ήταν εδώ που ανακάλυψε τον εαυτό της ως καλλιτέχνη.Τόσο ο Ben Nicholson όσο και ο Naum Gabo έγιναν σημαντικές προσωπικότητες στην ανάπτυξη της τέχνης της και μέσα από τις συζητήσεις και τον αμοιβαίο θαυμασμό τους, έθεσε τις βάσεις για τη δια βίου εξερεύνηση της αφηρημένης τέχνης.
Το ταξίδι στην Ελβετία έδωσε την ώθηση που χρειαζόταν για αφαίρεση και, με τα δικά της λόγια, ήταν αρκετά γενναία.Οι αφηρημένες μορφές του Barns-Graham έχουν πάντα τις ρίζες τους στη φύση.Βλέπει την αφηρημένη τέχνη ως ένα ταξίδι προς την ουσία, μια διαδικασία αίσθησης της αλήθειας της ιδέας να εγκαταλείψουν τα «περιγραφικά περιστατικά», αντί να εκθέσουν μοτίβα της φύσης.Για αυτήν, η αφαίρεση θα πρέπει να είναι σταθερά θεμελιωμένη στην αντίληψη.Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, το επίκεντρο της αφηρημένης δουλειάς της άλλαξε, συνδέθηκε λιγότερο με τη ροκ και τις φυσικές μορφές και περισσότερο με τη σκέψη και το πνεύμα, αλλά ποτέ δεν αποσυνδέθηκε εντελώς από τη φύση.
Η Barns-Graham ταξίδεψε επίσης σε όλη την ήπειρο πολλές φορές στη ζωή της και η γεωγραφία και οι φυσικές μορφές που συνάντησε στην Ελβετία, το Lanzarote και την Τοσκάνη επέστρεψαν ξανά και ξανά στη δουλειά της.
Από το 1960, η Wilhelmina Barns-Graham ζει μεταξύ του St Andrews και του St Ives, αλλά το έργο της ενσαρκώνει πραγματικά τις βασικές ιδέες του St Ives, μοιράζοντας τις αξίες του μοντερνισμού και της αφηρημένης φύσης, συλλαμβάνοντας την εσωτερική ενέργεια.Ωστόσο, η δημοτικότητά της στην ομάδα είναι πολύ χαμηλή.Η ατμόσφαιρα του ανταγωνισμού και ο αγώνας για πλεονεκτήματα έκαναν την εμπειρία της με άλλους καλλιτέχνες λίγο πικρία.
Τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής της, το έργο της Barnes-Graham έγινε πιο τολμηρό και πολύχρωμο.Φτιαγμένα με την αίσθηση του επείγοντος, τα κομμάτια είναι γεμάτα χαρά και γιορτή ζωής και το ακρυλικό σε χαρτί φαινόταν να την απελευθερώνει.Η αμεσότητα του μέσου, οι ιδιότητες του γρήγορου στεγνώματος της επιτρέπουν να στρώνει γρήγορα τα χρώματα μαζί.
Η συλλογή της Scorpio παρουσιάζει μια ζωή γνώσης και εμπειρίας με χρώματα και σχήματα.Για αυτήν, η πρόκληση που απομένει είναι να αναγνωρίσει πότε το κομμάτι έχει ολοκληρωθεί και πότε όλα τα συστατικά ενώνονται για να το κάνουν να «τραγουδήσει».Στη σειρά, φέρεται να είπε: «Είναι αστείο πώς ήταν το άμεσο αποτέλεσμα της τιμωρίας ενός χαρτιού με ένα πινέλο μετά από μια αποτυχημένη συνέντευξη με δημοσιογράφους, και ξαφνικά ο Barnes-Graham βρέθηκε σε αυτά τα θυμωμένα λοξά σημεία.Η γραμμή συνειδητοποίησε τις δυνατότητες της πρώτης ύλης».
Ώρα δημοσίευσης: Φεβ-11-2022